Abdulkerim Tiryaki – Habibullahı Sevmek

Abdulkerim Tiryaki Habibullahı Sevmek İlahi Sözü

Hz. Âmine gibi,
Son nefesinde elinden şefkatle tutup,
Seslenmişti ona,
Ey dehşetli ölüm okundan,
Allahın yardım ve ihsanıyla,
Yüz deve karşılığında kurtulan zatın oğlu.

Allah seni aziz ve devamlı kılsın,
Eğer rüyada gördüklerim doğruysa,
Sen celal ve ikram sahibi olan Allah tarafından,
Âdemoğullarına helal ve haramı bildirmek üzere peygamber gönderileceksin,
Sen ceddin İbrahim’in teslimiyet ve dinini tamamlamak için gönderileceksin,
Allah seni putlardan koruyacak ve alıkoyacaktır.

Her yaşayan ölür her yeni eskir,
Evet bende öleceğim,
Fakat ismim ebedi olarak yad edilecektir,
Çünkü tertemiz bir evlat doğurmuş,
Arkamda hayırlı bir yad edici bırakmış bulunuyorum,
Ve huzurla kapanan anne gözleri,
Ve acıyla ıslanan minik gözbebekleri,
Seneler sonra,
Bir sefer dönüşünde.

Ebva’dan geçerken…
Aziz ve muhterem annesinin kabrini ziyaret ediyor ve ağlıyordu,
Onun ağladığını görünce sahabede ağlamaya başladı,
Ve gözyaşlarının sebebini söyledi,
Annemin bana şefkat ve merhametini hatırladım.

Ey sevgili belki fakir seni görmek istedik ama, bil ki seni öyle seviyorum ki bu sevgi birisine âşık olmak değil, ben sana âşık oldum ey sevgili, anamdan babamdan çok seni seviyorum. Çünkü sen Rasulullahsın sen Habibullahsın medet ey Nebi medet ey sevgili. Sonsuz salât-u selam olsun sana…