Abdulbaki Kömür – Ellerime Kar Yağıyor

Abdulbaki Kömür Ellerime Kar Yağıyor İlahi Sözü

Yalınca bir dağ başında,
Ellerime kar yağıyor,
Yazın yaz, kışın kış tanrım,
Bu ne mayalanış, tanrım.

En güzele, en korkunca,
Teselliler sonu, bunca,
Gök -yüzünde unuttuğum,
Ellerime kar yağıyor.

Bu, yapraktan ince canlar,
Bu kubbe kubbe ezanlar.

Bu dualar, rahmet rahmet,
Aşk, ısıtan can evimi,
Bu başlangıç, bu nihayet,
Bu gördüğüm düş benim mi?

Nice dillerin telaşı?
Tekmil bir geceye karşı,
Alev alev gözlerimden,
Ellerime kar yağıyor.

Adımlar işte, ard arda,
Gayrıca beklemek olmaz,
Açın perdeleri bütün,
Mavi mavi aynalarda,
Uyanmak üzre, doğan gün,
Kulu kurbanı olduğum.

Mutluca toprakta tohum,
Çiçek, niyazlar içinde,
Dal’ın türküsü bembeyaz,
Serpil serpil duyuyorum.

Bardaktan boşanırcasına,
Kopmuş takvimlere inat,
Duygu duygu kanat kanat,
Ellerime kar yağıyor.

Bu deniz boyu dalgalar,
Bu müslüman dakikalar,
Her nefes alışverişte,
Duyduğum, bu gerçek işte.

Muştular içinde sazım,
Bu mu benim alın yazım?
Dostlar görmüyor musunuz?

Çağrılar içinde, sonsuz,
Hep zamanların dışında,
Yalınca bir dağ başında,
Ellerime kar yağıyor.