Abdulkerim Tiryaki – Siyah Gözlerine Beni de Götür

Abdulkerim Tiryaki Siyah Gözlerine Beni de Götür İlahi Sözü

Siyah gözlerine beni de götür,
Daha dokunmadan kurudu irem,
Çöllere bir türlü yağamıyorum,
Yeni bir koşunun başlangıcında.

Biraz deprem sonrası,
Biraz şehir hülyası,
Bir kalp yangınından geriye kalan,
Siyah gözlerine beni de götür,
Artık bu yerlere sığamıyorum.

Pembe uçurtmalar yolladığından beri,
Sarardı tiryaki menekşeleri,
Sonbaharın tozlu kafeslerinde,
Sevgi turnaları yakalıyorum,
Turnalar gidiyor;ben kalıyorum.

Avareyim,asudeyim,yorgunum,
Bilmiyorum neden neden sana vurgunum,
Erzurum garında banklar üstünde,
Uyku tutmuyor karanlıkları,
Yitik düşlerimi kovalıyorum,
Gölgeler gidiyor;ben kalıyorum.

Bin bir türlü kokuyorsa yaylalar,
Siyah gözlerine beni de götür,
Baharın koynundan koparıp sana,
İpek bir mendile sardığım yüreğimle,
Şehzade gülleri gönderiyorum,
Umutlar kalıyor;ben gidiyorum..

Bütün yelkenlileri,deniz fenerlerini,
Kaptanları sorgulayan,
Yanından geçen küheylanların.

Korku tufanına yakalandığı,
Siyah gözlerine beni de götür,
Güneş ülkesinden gelen yiğitler,
Benzeri olmayan bir dünya kursun,
Cellat,ayrılığın boynunu vursun.

Usul usul intizarı çürüten,
Bu hercai diken,bu çılgın arzu,
Sürüklüyor imkansız muştuların,
Eşiğine gönül vadilerini,
Bir ağaçtan düşen yapraklar gibi,
Düşüyorum düşüyorum tanyerine,
Ya topla yaralı kırlangıçları.

Ya da bu vefasız şarkıyı bitir,
Özgürlüğe giden tutsaklar gibi,
Siyah gözlerine beni de götür,
Özgürlüğe giden tutsaklar gibi,
Siyah gözlerine beni de götür.